Memory of a Tree
Site specific movement exploration on the top of the mountain, in the dialogue with a natural object and its surroundings. How the space functions as an archive and how our existence in the present moment has been influenced by the past and the events that happened before in the space.
Filmed by Michael Higgins, edited by Dasha Ilina, with music by Joshua Legallienne.
Dance and text by Małgorzata Suś.
Created in Koumaria Residency 2019.
(Polish version)
Co zachowało się w pamięci drzewa? W bieli jego kory, miękkości spowodowanej pieszczotą czasu? Jest kruche, połamane. Trwa.
Gdzie jest moje miejsce w archiwach natury?
Ile łap, kopyt, pazurów, ile stóp chodziło po nim przede mną?
W opuszczonym wieżowcu, który rozdziera niebo na szczycie góry, samotnym i zapomnianym, odczytuję linie czasu, słucham historii przeszłości, szepczę zaklęcia.
Kto tu był przede mną? Co się wydarzyło?
Ile kropli deszczu wsiąknęło w korzenie drzewa, ile piorunów uderzyło w ziemię?
Jestem lekka, wznoszę się ponad horyzontem, trzymając ciężar czasu na moich ramionach.
Wsparta tym, co minęło, chroniona przed upadkiem, balansuję pomiędzy przeszłością i teraźniejszością.
Byłabym parą rozbrykanych kopyt, uderzających o ziemię wśród drobnych białych kwiatów, znaczących szlak, zostawiających ślady w trawie.
Ciężar moich kroków porusza ziemię.
W zamkniętym kręgu natury za krawędzią nie ma końca.
(English version)
What’s in the memory of the tree? In the whiteness of its skin, in the softness caused by the touch of time? It’s fragile, defragmented, broken. Standing still.
Where am I in the archive of Nature?
How many paws, hooves, claws and feet have walked on it before?
In the abandoned house that scraps the sky on the top of the mountain, lonely and forgotten, I’m reading the lines of time, listening to the stories of the past, whispering the spells.
Who was here before? What was happening?
How many drops of rain sunk into the roots, how many thunders stroke the ground?
I am light, raised above the horizon, holding the weight of time on my shoulders.
Supported by what’s behind, protected from the fall, balancing between time past and time present.
I would be a pair of jumping hooves, hitting the ground among tiny gentle flowers, tracing the mountain, leaving the prints in the grass.
The impact of my steps moves the Earth.
In unbroken circle of Nature there is no end behind the edge.
.